De ontsmettings oven in

Tiel

In de kranten wordt al voor 1800 veel gemeld over epidemieën in vooral het buitenland. Begin 1800 wordt ook bericht dat in de regio vee is besmet. Pas vanaf 1849 worden meldingen over overlijden door besmettelijke ziekten in Tiel genoemd. En gelijk al de discussie over de aantallen. Tielsche Nieuwsbode had geschreven dat in 26 dagen tijd 21 personen zijn overleden. Het Stads en Arrondissements Nieuws vermeld : het zijn er niet meer dan 17 geweest, de ziekte blijft in geringe mate aanhouden. Heel lang is gedacht dat de zieken zoals Cholera,Typus enz. niet besmettelijk zijn. Zelfs is 1883 is er nog discussie. Vele middelen worden geadviseerd. Wat steeds terug komt is dat er ontsmet moet worden. Het meest simpele is de boel in brand steken. Minder vergaand is het advies: “Men steekt bij het bed van den zieke een mengsel van teer en terpentijn in brand , zoodat de kamer met een dikken zwarten rook vervuld wordt , waardoor de menschen , die zich er bevinden , elkaar bijna niet kunnen zien , maar die anders niet hinderlijk is . De zieke ademt de harslucht met welbe - hagen in, en hij wordt weldra bevrijd van wat hem benauwde . De keel moet dan met teer - en kalkwater uitgespoeld worden . Binnen twee of drie dagen is de patiënt op die wijze genezen . De damp is tevens een middel tot ontsmetting .” (1 juni 1884 Culemborgsche Courant). 1888 Middelburg wil een ontsmettingsoven maken. Aangezien volgens de laatste wetenschap het ontsmetten van kleding stoffen, beddengoed, matrassen allen mogelijk is bij stoom van tenminste 100 graden. 1892 In Staatsbladen zijn wetten opgenomen over verpleging en ontsmetting in geval van besmettelijke zieken. Huizen en vaartuigen , waarin eene besmettelijke ziekte voorkomt , worden onmiddellijk en uiterlijk binnen 24 uren na de aangifte door de zorg van den burgemeester , ten koste der gemeente , voorzien van een van buiten duidelijk zichtbaar kenmerk , zoo noodig van meer dan één , de woorden „ besmettelijke ziekte " en den naam der ziekte vermeldende . Het kenmerk moet aldaar verblijven , totdat door eene verklaring van eenen geneeskundige is gebleken , dat het gevaar van besmetting geweken is . 1894 Culemborg overweegt zelf een ontsmettingsoven aan te schaffen. 1901 5 juli besluit Tiel een ontsmettingsoven te bouwen. De kosten worden begroot op 3160 gulden. Aanbesteding op 8 november en al op 17 november de gunning aan de goedkoopste inschrijver voor het bouwen een gebouwtje voor de ontsmettingsoven 900 gulden. 18 augustus worden door de raad tarieven vastgesteld. 1902 26 januari verzoeken de geneesheren een andere regeling te treffen. In de raad wordt op 18 maart goedgekeurd het voorstel om voor minvermogenden het ontsmetten voor rekening van de gemeente te laten geschieden. De tariefwijziging wordt bij Koninklijk besluit goedgekeurd in augustus. In 1902 is door 41 personen gebruik gemaakt van de oven. Hiervoor waren 43 vullingen nodig waarvan 5 gratis. Bij het legen van de oven en het drogen van goederen werd hulp verleend door de huisvrouw van de stadsbaas A. van Maanen Zij krieeg hiervoor een gratificatie van 10 gulden. 1903 Voor de kosten van ontsmetting en desinfectiemiddelen wordt 300 gulden opgenomen. In 1903 hadden in den ontsmettingsoven 33 ontsmettingen plaats. 1904 Er ontstaat discussie over de kosten wanneer niet alleen bij tuberculose gratis wordt ontsmet, maar ook voor schurft, mazelen, enz. Er zijn ook stemmen dat de oven er toch niet is om er aan te verdienen. Een gedachte is ook hoe bekender hoe meer de oven ook gebruik wordt door betalenden. De voorzitter is het hier niet mee eens. 1909 Voor de kosten van ontsmetting en desinfectiemiddelen wordt nu ook weer 300 gulden opgenomen. Ook het laten ontsmetten van de ontsmettingsoven is nodig. Hiervoor wordt 134 gulden opgenomen in de begroting. Matrassen, peluws, kussens en zo nodig andere goederen, werden in de oven ontsmet. Ook uit anderen plaatsen werd gevraagd om goederen te ontsmetten. Zij konden kiezen uit Hilversum of Tiel. Blijkbaar was Tiel echt voortvarend te werk gegaan. 1910 Het werven van een nieuwe Opzichter der gemeente werken, jaarwedde f 500,-, met vrije woning en ook kleine diensten aan de barak te verrichten. 1910 De vraag in de raad is: Je kan bv beddengoed laten ontsmetten maar hoe krijg je die daar? Je kan mensen wel aanraden de goederen te brengen, maar niet dwingen. De voorzitter zegt dat het wel van een ongelukkige geest getuigt, als men de moeite niet neemt om ze te brengen. Goedgekeurd werd het verzoek om manden voor kruisbessen te laten ontsmetten, dit op verzoek van de Veiling Tiel & Omstreken. 1911 In een verhaalvorm wordt in het Weekblad RK orgaan voor Tiel en Omstreken opgeroepen te ontsmetten. “Toen trad de dokter op haar toe: Mevrouw zo spoedig mogelijk uw kleding verwisselen, gezicht en handen met sublimaat te wassen en uw klederen naar de ontsmettingsoven te sturen”. In 1912 wordt een pleidooi gehouden om de zeer nuttige instelling van de ontsmettingsoven die nu al 10 jaar bestaat, te noemen. In de verslagen is dit nimmer gemeld. 1918 De ontsmettingsoven zijn 25 maal lijf en beddengoed ontsmet. 1919 De opbrengsten van de ontsmettingsoven zijn hoger dan gedacht. 1920 Voorgesteld wordt een helpster of helper bij de ontsmettingsoven aan te stellen met een wedde. Voor 1922 is hiervoor 400 gulden opgenomen. In latere verslagen wordt mej. P Schreuders, geboren Breur genoemd. In 1923 wordt een afgekeurde stoomketel van de ontsmettingsoven te koop aangeboden. Blijkbaar is eer een nieuwe stoomketel geplaatst. 1926 Lijf en beddengoed werden 32 maal ontsmet. Voor wasch ontsmetting werd Lysol verstrekt. 1927 28 maart Opheffing betrekking schoonmaakster ziekenbarak en helpster bij de ontsmetting. 1927 7 september De functie van de ziekenbarak werd overgenomen door de twee ziekenhuizen in Tiel. 1927 7 september De functie van de helpster mevr P. Schreuders bij de ontsmettingsoven blijft. De wedde wordt 250 gulden. 1928 Discussie over het nut van een echte opleiding voor het bedienen van de oven. Over de periode vanaf 1928 moet ik nog onderzoek doen. Het gebouw staat er in ieder geval nog.